[Якуний] 10 - қисм | "Сўнгги тўфон"
#audiokitob
Аҳмад Лутфи Қозончи аввалги асарларида бўлгани сингари «Сўнгги тўфон» романида ҳам мактаб ўқувчиси Ҳасан ва унинг муштипар онасининг бошидан кечирганлари орқали Аллоҳ ҳар бир бандасига ҳамиша меҳрибон эканлигини таъкидлайди. Жабрдийда онанинг, бегуноҳ боланинг илтижоси изсиз кетмаслиги Лутфуллоҳ амакининг уларга беминнат мурувват кўрсатиши орқали гавдалантиради. «Сўнгги тўфон» рамзий-мажозий маънони англатади. Романда Турсунга ўхшаган меҳрсиз кимсалар ҳар бир хонадон учун, жамият учун бамисоли тўфон дейилади. Инсонга чуқур эҳтиром билан битилган романини ўқиган ҳар бир кишининг қалбини инсоний туйғу- «Сўнгги тўфон» лар, ўйлар камраб олади.
